Republika Kamerunu to kraj w Afryce Środkowej, który po II wojnie światowej znalazł się pod rządami Francji i Wielkiej Brytanii. Historia Kamerunu sięga co najmniej VI wieku pne, kiedy cywilizacja Sao zamieszkiwała rozległe tereny wokół jeziora Czad. Europejscy odkrywcy przybyli do Kamerunu w XV wieku pod egidą Portugalczyków. Nazwa kraju pochodzi od portugalskiego słowa Camaroes czyli krewetki. W rzekach Kamerunu krewetki występują nadzwyczaj obficie. W 1884 roku Kamerun został skolonizowany przez Niemców i pozostał pod ich władzami do końca I wojny światowej. Wówczas Francja i Wielka Brytania przejęła kontrolę nad krajem. Francuski Kamerun uzyskał niepodległość w 1960 r. Rok później niepodległość ogłosił Brytyjski Kamerun. Oba kraje stworzyły Federalną Republiką Kamerunu. W roku 1927 nazwa została zmieniona na Zjednoczoną Republikę Kamerunu. W 1984 roku z nazwy usunięto słowo Zjednoczona. Kamerun graniczy z Oceanem Atlantyckim, Nigerią, Czadem, Republiką Środkowoafrykańską, Gwineą Równikową, Gabonem i Republiką Konga. Główne miasta to stolica Jaunde, Duala i Garoua. Kamerun posiada różne cechy geograficzne, w tym liczne plaż wzdłuż wybrzeża, góry, pustynie, lasy deszczowe i sawanny. Najwyższym szczytem jest Góra Kamerun, mająca 4095 metrów wysokości. Jest to góra wulkaniczna z jeziorem kraterowym. Największym miastem w kraju jest Duala.