Francuskie wyspy Wallis i Futuna składają się z dwóch grup wysp, położonych w środkowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego. Zbiorowość jest geograficznie częścią zachodniej Polinezji. W skład wchodzą Wyspy Wallis (Uvea) wraz z okolicznymi wysepkami, oraz Wyspa Horne (Futuna i Alofi). Stolicą jest Matâ'utu. Wyspa Wallis ma swoją nazwę od XVIII wiecznego odkrywcy, kpt Samuela Wallis. Wyspy Uvea i Futuna są czasem mylone z innymi wyspami o tych samych lub podobnych nazwach, ale znajdujących się w innych miejscach. Wyspa Uvea (Wallis) jest czasem mylony z Ouvéa – Wyspą Lojalności w Nowej Kaledonii. Futuna ma swojego imiennika wśród wysp Vanuatu (dawniej Nowe Hebrydy). Uvea to wyspa wulkaniczna, ale stosunkowo niska. W najwyższym punkcie osiąga maks wysokość 145 metrów. Całkowita powierzchnia wyspy wynosi 76 km ². Uvea otoczona jest rafą niezamieszkanych wysepek w ilości około 20. Wyspa Futuna leży 200 km na południowy zachód, i ma mniejszego sąsiada – wyspę Alofi. Oba są wyspy wulkaniczne. Futuna ma powierzchnię 46 km ² i wysokość maks 760 metrów. Willis nie ma stałych strumieni. Istnieją one za to na wyspie Futuna, podobnie jak liczne studnie. Gleby wyspa Willi i Futuna mają ograniczoną płodność. Wiele zewnętrznych czynników ograniczać również produkcję rolną. Jedynie około jedną czwartą powierzchni ziemi nadaje się do hodowli. System własności ziem, jest oparty na zwyczajowym posiadania przez grupy krewnych. Spowodowało to rozdrobnienie działek.